از  هفت آسمان گذرد   اعتبار    شعر

 

مانا    پایدار    بود        روزگار     شعر

 

ازخاکیان کسی به غبارش نمی رسد

 

باشدسوار   با ل  ملائک  نگار    شعر

 

باغ  مراخزان و هراسی ز چرخ نیست

 

خندان شکوفه های دل ازنو بهارشعر

 

دردا  که  خیل   بی   هنران  در   زمان ما

 

مضراب  ها    گرفته    نوازند    تار    شعر

 

احساس شاعرانه ام ای جان  مکّدر است

 

چون  فتنه ها به پا  بود  اندر   دیار    شعر

 

بازار   شعر   را   دو   سه    مداح   بی  هنر

 

آشفته     کرده اند  چو   زلف    نگار    شعر

 

شعری که خالی است زاحساس وشور حال

 

کی  می توان  شمر د نش اندر  شمار  شعر

 

یک بیت  شعر   عرصه  جولان شاعر است

 

  کامران زفیض عشق تو شدشهسوارشعر

 

          چت کردنت   

        

اشک غم بارد   دلم پردرد و چشمم اشکبار

 

 

چون جدا شد از من دلخسته  آن زیبا نگار

 

  

انتظار  دیدن و   چت کردنت در سایت دل

 

 

می زند آتش به دل تا کی کشم من انتظار

 

 

تلفن همراه  من گویی     غبار  غم  گرفت

 

 

چون   نمی آید   صدای   دلکش  آن غمگسار

 

 

می نویسم  درد   خود  را   در  پیامک  بهر تو

 

 

کی تو خوانی اس ام اس های مرا  ای کامکار

 

 

چون  دوبیتی های  من   کوتاه  شد  روز وصال

 

 

شد کجا  لبخند شیرین  و  چه   شد  بوس و کنار

 

 

چون   کنم بی روی    او   طاقت   نمی آر م دگر

 

 

از   نگاه خسته   من   شد   جدا    آن   غمگسار

 

 

فصل   درد و غم  برای    من    عذابی   شد الیم

 

 

بخت من در فصل غم  یخ  بست و دل شد پر فکار

 

 

صیر    کن   کامران  از  بیداد   و از ظلمت منال

 

 

بار   دیگر    می زند     لبخند بر   تو    روزگار

 

 

اومی گذشت و   وهم من اندر سگال بود

 

ای وای من که عقل  و  دل اندر جدال بود

 

دیدم    شکوفه من     و    زیبا     غزال   من

 

آید بسوی   من   که    نگین    شمال   بود

 

آهسته  در   کنار   من آمد   سبو به دست

 

حسنش فزون زماه و تنش چون غزال بود

 

زاهد به قیل  و  قال من اندر سماع و حال

 

شد بهر  من عیان که  به  زاهد   محال بود

 

می خواستم  که باده خورم  از سبوی او

 

لغزید    پای     وصلم  و   دیدم   خیال   بود

 

باران   غم ز   ابر      فراقش    فرو     چکید

 

رویاند    شعله    غم   و   دل در    وبال بود

 

می کَند جان بسختی  و چشمش براه تو

 

بیچاره    دل   ندیده ای   اندر  چه حال بود

 

این جاده  وصالت عجب استخوانی است

 

ورنه مرا چه حاجت ازین قیل   و   قال بود

 

بگذار    با   تو   گویم   از  اوضاع  این جهان

 

آنجا که   حق  و   باطل   اندر   جدال    بود

 

هر کشوری   که دارد   اتم قلدور است او

 

در جنگلی که شیر   نه  حاکم  شغال  بود

 

گرگان  و   روبهان   همه  در   مسند  مراد

 

آزادگان  به حبس  و   نه   جای سوال بود

 

می خواستم   بکارم     از   آزادگی    نهال

 

از    فتنه خسان    مرا    کی      مجال بود

 

اندر   کویر    ظلم    که  جنگل    شود  تباه

 

ما   را     هوای    کاشتن       نونهال     بود

 

کامران نازک است دل از   چینی و    سفال

 

با کس    مگو    دگر  که   دلم  از سفال بود

 

 

ما را    به جهان    خرمی  از بانگ نماز است

 

با   خالق    دین   زانکه  مرا راز    و نیاز است

 

گر     عارف     حقی   و    اگر    عالم  و   عابد

 

خوشنودی   حق   از   تو   ز  آواز   نماز  است

 

مغلوب   تو شیطان شود و نفس و  هوس ها

 

اعجاز   نماز  است  و بسی  قصه    دراز است

 

محبوب       خلایق     شوی   و   مؤنس   خالق

 

آغوش   خدا   وقت    نماز   است که باز   است

 

خواهی     که شود    مأ من تو   روضه  رضوان

 

بشتاب به مسجد که پر از   سوز   و گداز  است

 

دانی که به از   نغمه   داوود(ع)  دلا   چیست؟

 

آن بانگ  نماز  است که   بس   روح   نواز است

 

در      روز      قیامت     که     ترازوی    حق  آید

 

تکیه   به   نماز است و  همه عشوه و ناز است

 

 

تک  درختی    خسته و    دلمرده   در  صحرا  منم

 

 

ای   پرستو های    عاشق؛   عاشق   شیدا منم

 

 

همدمی ها    کرده ام  با    مردم این  مرز  و  بوم

 

 

لیک  اکنون    بی کس  و    آواره   و    تنها   منم

 

 

 

سایبانی     از    برای      مردمان      بودم  بسی

 

 

فکر    می کردم     که   تنها    سرور   و  مولا منم

 

 

جمع    می گشتند     بسیاری   مریدان  دور من

 

 

شادمان  بودم  که  شادی  بخش  این دلها منم

 

 

شاخ  برگم    ای   دریغا   بلبلان   را    خانه  بود

 

 

فخر  می کردم  که  صاحب   منصب   دنیا   منم

 

 

شاخه  های  سبزم   از  جور  خزان بی رنگ شد

 

 

قمریان    رفتند    دیدم    بی کس  و  رسوا منم

 

 

روزگار   سبز   من  دیگر      به    رویا    شد  بدل

 

 

بعد  ازین   ای   دل   اسیر    غصه  و   رویا منم

 

 

زان    همه    یاران  به    دیدارم  نمی آید  کسی

 

 

همچو  مستان   همدم  پیمانه  و   صهبا     منم

بس   کن ای کامران دیگر چند میگویی سخن

 

تک درختی  خسته  و   دلمر ده  در  صحرا منم

 

نشسته قمری عشقم به شاخسار غزل

 

نوای عشق    به گوش   آید از دیار   غزل

 

مرا شراب نگاه تو   کرده  مست و  خمار

 

گلی به  یاد  تو چیدم  ز    شاخسار   غزل

 

بیا  به گلشن و  بر  کوهسار  عشق رویم

 

ببین چه دلکش و نغز    است   آبشار   غزل

 

فکنده مرغ دلم را به   دام جادوی   خویش

 

بیا که  با  تو  بگویم   شدم      شکا ر   غزل

 

برای     وصل    جمال    تو  ای  غزال  غزل

 

شدم  ز   جان  و  ز دل  بنده  دوستدار  غزل

 

سبوی  میکده   را  بشکن  ای  نکو   ز بهار

 

بیا    و   جام    میم    ده   ز     جویبار   غزل

 

غزل دوای دل  عاشقان خسته  دل است

 

شفای من ز  می ناب  خوش گوار    غزل

 

قصیده  و قطعه های   نو   و  سپید همه

 

نگشته اند   و    نه گردند   هم  عیار    غزل

 

حدیث عشق و جوانی  و شرح وصل و فراق

 

 بیان    چگونه   توان   جز   به   روزگار   غزل

 

به  سیم و  زر      نتوان     فاتح   قلوب    شدن

 

ولیک        فاتح       دلها       بود      نگار     غزل

 

به یاد روی تو کامران ای غزال غزل

 

نموده    این گهر ناب  را  نثار    غزل

 

 

اگر   مرا  صلا  زنی  بزن      در      این    حوالیم

 

نظر      به  حال من فکن   ببین که در  چه حالیم

 

تو باغی  از  شکوفه ای  همیشه  سبز  و خرمی

 

من   آن    زمین    تشنه ام    اسیر   خشک  سالیم

 

دگر  مرا   چه   حاجتی  بود   به   شهر و    این سرا

 

به   کوه    و  دشت  خو    کنم  که    عاشق   غزالیم

 

ستاره ای   ندیده   کس در      آسمان   عشق     من

 

بیا     ستاره     دلم     در     این        شب        هلالیم

 

ببین   که  قالی     ای    صنم  به    بافتم  ز   تار    دل

 

بیا     گل    وصال   را        به     باف     روی      قالیم

 

دلم    چو      کوزه     پر    شده      ز  باده   وصال  تو

 

مزن    تو     سنگ    هجر    را      به    کوزه   سفالیم

 

وفا   کنم    جفا    کشم     ولیک    دم        نمی زنم

 

که    در      کتاب       عاشقی      علامت      سوالیم

 

زبس  که  گریه کرده ام  دو  دیده   گشته خون فشان

 

مکن  جفا  به    جان  من    که   من    ز      کینه  خالیم

 

تو     از     شمال     کشوری     من     از     دیار     آذرم

 

چه   جای    بحث   و    گفت وگو    من  عاشق شمالیم

 

در این    زبان  آذری  چنین  سروده  مرغ دل

منی  ملامت   ائدمرون   اسیره  خط و خالیم

 

 ))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

 

 

ناله  و     فریادم      از    گنبد   خضرا    گذشت

 

بیتو به  من  شام غم چون   شب یلدا   گذشت

 

قاصدک   وصل   تو      گفت   که     فردا     نئیم

 

شادی     رویای     من    در   غم  فردا    گذشت

 

کلبه  رنج   است   دل   سبز  نه  زرد   است دل

 

چشمه   درد   است  دل قصّه   ز شکوا   گذشت

 

از    تو   همه     سرکشی    از   دل   من    بندگی

 

عمر    به    عهد    شباب        غرق    تمنّا  گذشت

 

گشت  الف     قامتم    در  غم     هجرت  چو    دال

 

رو    به  جوانان    خرام    عاشقی    از   ما گذشت

             ))))))))))))))))))))))))

 

بوُد  عشق بتان    آیین  و کیشم

 

اسیر دست احساسات خویشم

 

منم   آن تک   درخت   اندر  بیابان

 

زند  باد  خزان  هر  لحظه   نیشم

 

بسی   فرسنگها   پیموده ام  راه

 

گذشتم بهر  تو از  قوم و خویشم

 

مرا  در      کلبه   تنهائی   خویش

 

مسوزان   رحم کن با جان ریشم

 

بیا  در   بازی   شطرنج    عشقت

 

 بکن   ماتم   مده    اینقدر  کیشم

 

مرا   مگذار    تنها   چون    غریبان

 

بیا   ای   نازنین   یک لحظه پیشم

 

 

         خون عاشق                 

 دیدمت دردست خنجر داشتی

 

خون عاشق رابه ساغرداشتی

 

کا ش جای  درس  تزویر  و  ریا

 

درس علم  عشق از برداشتی

 

رو ، به ما داری و دل با دیگران

 

خاطر  ما  را  مکدّ ر     داشتی

 

می شدی از حال  زارم با خبر

 

گر تو  احساس  کبوتر  داشتی

 

زورق    غم  می برد هر سو مرا

 

زورق     غم   اش    لنگر داشتی

 

پای   ننهادی   تو   اندر    محفلم

 

کلبه  ما     را    محقر    داشتی

 

در  هوای  آن  که   رخ   بنماید  او

 

هرشب ای دل چشم بردرداشتی

 

آخر ای   ایران   بعد  از   من   بگو

 

شاعری  در  ملک   آذر    داشتی

 

ترّنم     دل    عاشق    بؤد    ترانه    من

 

 من  آن  کویر غمم  دشت  غم کرانه من

 

دو  دست خویش  نمودم نگار  شانه تو

 

 ولی  چه سود ؟ نکردی نظر  به شانه من

 

ز دست  غیر  سبویی  مگیر و باده منوش

 

بيا   و    خيمه  بزن   در  شرابخانه    من

 

دلم ز آتش هجران  شده  است دیر مغان

 

شراب هجر  تو   باشد  می   مغانه   من

 

قسم  به   حق تعالی  تویی  خدای   دلم

 

پس  از   یگانه  عالم    تویی    یگانه   من

 

کبوتر    غم   عشقم چگونه   شرح   دهم

 

بزد    فراق    تو    آتش   به   آشیانه   من

 

در این  کویر  ستم  آب  و   دانه  کس  ندهد

 

کبوترم   که  بؤد    اشک    دیده   دانه   من

 

ببین  چگونه     سرودم     غزل   غزال   دلم

 

همای   عشق    بؤد    شعر   عاشغانه   من

 

مپرس از   غم کامران   و   اشک  دیده    او

 

چنین   سروده  شده   شعر    حاودانه   من

زمستان     من  بهار   جان  فزا  تو

 

غزل  خوان من    غزال دل  ربا  تو

 

قصیده من غزل من قطعه  هم  من

 

دوبیتی های  شاد  و   جان  فزا  تو

 

خزان من شام غم من غم ستان من

 

گل   سرخ  و   شکر   خند  ای بلا تو

 

غریب   عشق   و  در    بند   بلا  من

 

سبک  بال   و    رها   از   غم سرا  تو

 

انیس و    همدم  شب   های غم   من

 

شب هجران    ولی   از  من   جدا   تو

 

اسیر    کنج      زندان       ستم     من

 

اسیر  نخوت    و     کبر   و       ریا   تو

 

طبیبان    عاجز   از    درد   و  غم   من

 

برای     درد     بی    درمان    دوا    تو

 

ز  شب    تا صبح   در   ذکر  و دعا  من

برای      عاشق     مسکین   عطا     تو

 

منم    اندر     وفا    همچون   دو  مصرع

 

چو    شعر    نو    ز  هر   قیدی   رها  تو

 

فنا     گردید     در  عشق    تو     کامران

 

درین     عالم    چو   شعر   من   بقا    تو

                                                              شعر    طوفانی                                                                                                                 

  قصه ام   طولانی  است،شعر من طوفانی است

 

 

عاشق     بی باکم     ،عشق  من   عرفانی است

 

 

چتر      در   دست    بگیر ،  سوی       من    گر آیی

 

 

آسمان      شعرم     ،  به       خدا      بارانی   است

 

 

شعله      می روید       از ،   شعر      آتش      ناکم

 

 

عذر  می خواهم  اگر،     شعرم     آتشدانی  است

 

 

گریه         من        جاری  ،    شده       در       ابیاتم

 

 

شعر من    پر     درد است ، درد   من  پنهانی است

 

 

  آمده     جغد    به   باغ    ، داده     جولان     به  زاغ

 

 

آنکه    افتاده    چاه،    مرغ   خوش الحانی    است

 

 

روح      در   مغز    نهان ، عشق        در قلب  روان

 

 

سینما    خانه    ما ،  دیدنش     مجانی        است

 

 

این جهان دهکده ایست  ،طول و  عرضش  محدود

 

 

خانه اش   شیشه ای  و  ، حاصلش ویرانی است 

 

 

 سرمه    چشم       منست ، خاک     ایران   عزیز 

 

 

 شاعر         ایرانم   شعر      من   ایرانی   است

 

 

گفتی از    مال     جهان     تو     چه   اندوخته ای

 

 

 حاصل   عمر   منت  ،  دفتر  و    دیوانی   است

 

 

تا   که  او  داد  مرا    ،   بالی  از     علم  و  هنر  

 

 

دیدم آنرا که   به  صد  ،  درد   من درمانی است

 

               تا که کامران به رخش نظری کرد بگفت                 

 

                                   
                                  یاکنون من اویم  ،یا که کامرانی  او ست                                

 

 

 دیرگاهی  است   که    در   کوی  تو   اندر  گذریم    

      

 شوق   دیدار    تو  داریم  و ز    خود    بی خبریم  

            

به  خداوند   تعالی     که    رحیم  است   و   غفور 

        

بهر دیدار   تو     ما      از     همه     مشتاق تریم  

            

 بخت  و  اقبال  تو  سبز است و گل  روی  تو سبز 

      

   ما     که   پاییزی     و   زردیم       ز   ملک    دگریم      

 

دیده    عقل    نبیند     که    چه   حسنی است ترا

 

دیده    دل      به     گشاییم       که      اهل  بصریم

 

با خط  و خال   و   جمال   تو   نه    گردیم     قرین

 

در    دل   جام   جم    خویش   تو    را   می نگریم

 

دیگران  شاد و غزل خوان  و  به  کف ساغر و  می

 

ما   اسیر  غم    و    دردیم     که    صاحب   نظریم

 

بهر    صید   من   دل   خسته    مکش تیر   و   کمان

 

ما       که    مغلوب    قضاییم     و    اسیر     قدریم

 

گفته   بودی   غزلی    شاد    و   فرح    بخش   بگو

 

غزل       شاد    نداریم    که       خونین     جگریم

 

قوم بی مایه   در  آن برزن و  کو  دل   خوش و  شاد

 

ما   که   در       کوچه      دردیم    ز     خیل    هنریم

 

طایرطبع  تو   کامران  کند با من  جنگ

 

ما سر جنگ  نداریم  که بی بال  وپریم

 

سرای دیده 

  سرای  دیده ام  امشب ز دوست  خالی  بود        

 

نیامدی     که  ببینی    مرا   چه   حالی    بود      

 

                       دلم  به گلشن  پژمرده   مانَد  از غم  دوست                                     

          

اسیر   آتش   و   بیداد    خشک    سالی  بود       

 

 به جز  سرای   دل    ما  مرو      به   بزم   دگر            

      

که   پارسال  تو    را  مأمن    این  حوالی بود         

 

 تو بودی  و من  و    این  قالی    سراچه     غم            

 

که  گفتگوی   من   و   تو   به   روی  قالی بود          

 

چنان زعشق  توشوریده   سر شدیم   و خراب                

 

   که  هر   که    دید    مرا     گفت   لااُبالی   بود                  

      

                     به  سنگ هجر تو به شکست  شیشه  دل   ما                                   

 

  چه  جای   شکوه  دل   از   کوزه   سفالی  بود                  

  

 نگاه  خسته    و   فریاد   زرد    و     ناله     سرد                          

      

  مرا  سه    هدیه   ز    تو   نازنین    غزالی   بود                      

 

   غم    فراق    تو    را   نازم     ای     نگار   عزیز                  

   

 که    میهمان     دلم   در    شب    هلالی   بود              

 

   به   نام  خالق      آزادی    و  عدالت   و   حق               

                                               

                               همین غزل ز  تو  کامران  خوش نوالی بود                                                                

                                                            

غزل

بزم عشق

 دربزم عشق هر    چه  که   تقریر    می شود

 

در   خنده های   سبز   تو   تفسیر   می شود

 

هرجا که عاشقی است کند جان نثاردوست

 

در     کارگاه      عشق چه تحریر     می شود

 

از من  مجو سلامت  و  بهبودی       ای طبیب

 

دردی    است در     دلم که نفس گیرمی شود

 

بغض      دلم  گرفته         و       بارانیم   کنون

 

کم کم   ز     دیده     اشک  سرازیر می   شود

 

مُردم   در     آرزوی     وصال  و        ندیدمت

 

ای نازنین        بیا  که  دلم  پیر می    شود

 

زخمی که مانده در   دلم ا ز تیغ   خصم دون

 

با  آفتاب    حُسن  تو   تطهیر      می   شود

 

مجنون روی توست     دل غم پرست   من

 

زندانی      بلاست    چه     تدبیر  می شود

 

گفتی     به     غل  زلف    به   بندم دل ترا

 

دیوانه    را چه    باک     که زنجیرمی   شود

 

زنجیرها     به      پای     دلم بسته    روزگار

 

خورده است     باده غم و    تعزیر می شود

 

کامران    آتشی شده بر    پا ز     شعر    تو

 

این  شعله  رفته رفته    فرا گير   مي شود

 

    قاب دیده        

 

دل  بی حضور     سبز  تو  بیمار    و   خسته  بود 

 

 

میخانه     وصال    تو    ای    دوست    بسته    بود

 

 

اندر     شب   فراق   تو   در      کوچه های     درد  

      

 

 فریاد    من   سکوت    فلک   را     شکسته   بود

 

 

   نی اختری    پدید    و     نه   مهتاب      جلوه   کرد  

         

 

   گویی    که   آسمان  به     تماشا   نشسته  بود

 

 

    ماییم    و      گریه های     غریبانه    در      فراق  

 

 

   عشقت به  قاب  دیده   چنین  نقش  بسته   بود

 

 

باز   آ   که   در   فراق    تو     شیدای    روی    تو  

               

 

 دل   از    همه    بریده     ز      آفاق   رسته   بود

 

 

اندر   حضور    سبز      تو        معنا    شود     غزل

 

 

شعرم    تراوش       قلم      قلب      خسته    بود

 

  کامران در خور تو نکر ده است خدمتی    

 

   یارب به بارگاه   تو زان سرشکسته بود    

 

 

  نازلی     نیگاریم  گلمه دی      

 

                          

اولدی  یاز   گول آچدی آمما گول عذاریم گلمه دی

 

 

کونلمین    گول   زارینه   اول    نو بهاریم    گلمه دی

 

گلدی قمری نغمه خوان و آچدی گول  دشت و چمن

 

 

نینیم  گول  زاری      یارب   گول  عذاریم  گلمه دی

 

 

ایچ  مه رم      صهبانی  جانا     آلمارام   ساغر  ائله

 

 

ساقیا دو لدور  ما    جامی  می گساریم  گلمه دی

 

 

آچ مادی      صبحین     گولی    جانا گونش نور پارلیا

 

 

بس ندن     یارب باشا   بو شام    تاریم     گلمه دی

 

 

نار    هیجرانینده     یاندیم    دوشدی    سرریم دیللره

 

 

      بستر     و      بالینیمه      نازلی     نیگاریم  گلمه دی      

 

           

 

        چک  میشم     آغوشیمه    رویاده      رعنا   قامتین         

 

 

    عالمه  بیداریده      اول     غم گساریم       گلمه دی        

 

 

می   خورم     سنگ ملامت    از   کج  اندیشان دون

 

 

چون منیم    دیداریمه    چشم    خوماریم      گلمه دی

 

 

تاج  عزّت    بر      سرم   بنهاده     بود  آن       دلستان

 

 

بس   ندن  آغو شیمه     عزز    و      وقاریم    گلمه دی

 

 

عرصه نی     تنگ     ائدیلر       بو  لشکر      دونان  منه

 

 

قالموشام    بی یار    و یاور      شه سواریم     گلمه دی

 

 

عهد     ائدیم    تا      چاتام      مقصوده    مقصودی  یده

 

 

 

چوخلی       چکدیم     انتظارین    شهریاریم      گلمه دی

 

 

 

تیکمیشم     من   گوز     یولا      گلمی    صدای      آشنا

 

 

 

دور گئداق  ای  خسته  کونلیم  تکسواریم      گلمه دی

 

 

 گلمدین کامرانین اولدی  غرق بحر  غصّه  ده

 

ائدی کونلیم داد وافغان شه شکاریم گلمه دی

 

 

 

 ))))))))))))))))))))))))))

 

 

 

 چات دیم    کاما   یار     اؤلکسسینه  من گذر ائديم    

 

 

 

  مهمان    یار   اولدم    گئجه  می   من  سحر ائدیم     

 

 

 

   یار    اؤلکسینه    چاتماز       او     فردوس      برینده   

 

 

 

   آخیر     او    گؤزل     اولکیه     ای    جان   گذر ائدیم

 

 

 

   میخانیه     وصلینده     یارین     عقلی       بوراخدوم

 

 

 

 مستانه      چکیب      نعره      جهانی    خبر    ائدیم

 

 

 

  بو    وصله  قضا    و    قدرین    چات  مادی      زوری     

 

 

 

 هممت       ائلیب      دفع    قضا    و       قدر     ائدیم

 

 

 

 قوی     تیر     بلا    یاغسادا      یاغسین    بو     دیاره

 

 

 

عزمِي      گؤزلیم      بو    سفرِی  پر        خطر  ائدیم

 

 

 

 خوفیم     داها   یوخي  پیک عجل ي گلسده گلسین    

 

       

 

          أوز      قصّه  می   من     اهل   جهانه     سمر    ائدیم             

 

         

 

 سن    تک  گؤزلین     وصلینه     ال     چاتماغا    خاطیر      

 

 

 

دونیانی       گزیب       عا لمی      زیر    و      زبر   ائدیم

 

 

 

  قوی     خال   سیاهون  دن     أوپیم     زائرم     ای گول 

 

   

 

 اولدوم      حاجی       کوینده      او     خالی  حجر ائدیم   

 

  

 

زنجیره    چکیب لر     منی     مجنون     تکین         آ مما

 

 

 

رویا    ده    گلیب     سن   کیمی    یاره     نظر      ائدیم

 

 

 

داغ      داشدا     گزن    جیران    تای  داغلارا  دوشدیم

 

 

 

نیلیم            هوس    دلبری       زرین     کمر         ائدیم

 

 

 

 آسان    منه    بو       وصل    گلیب    اولمادی    میسور         

 

            

 

 آئینه     تکین        کؤنلومی        غمدن       کدر       ائدیم   

 

 

 

  دؤن   میشدی         قانا      گؤزلریمین    یاشی    غمونده        

 

  

 

قان    ایچره      یانیب     کونلیمی     بحر ی     خزر    ائدیم

 

 

 

گر       وار      هوسین      یوخلیاسان    گل   منی      یوخلا

 

 

 

بیر     گون   گورسن    دار       فنادن        سفر            ائدیم

 

 

 

کامران        اوقدر    شعر و    غزل      سئولدین     آخیر

 

 

 

خلق  ایچره    گلیب  شعریمی    شیرین   شکر   ائدیم

 

)))))))))))))))))))))))))

 گؤیللره  دریایه   دشته  آه   و  افغانیم     گئدیر              

   

 

 ای گوزل گئد مه دایان سنلن دل و جانیم گئدیر                  

       

 

گئدمه پوزغون  حالیمی  درد و غمه   یار   ایلمه         

 

 

  رحم ائد یئدی  سمایه    داد    و  افغانیم  گئدیر                   

           

 

 عنبر افشانی چمن  سن   ای  باهاره  جان  فزا           

          

 

  اولما راضی سئولیم کی    عنبر افشانیم  گئدیر                

            

 

  سن دنیز سن حسنیده اول لاله اوزلر  قطره آب               

            

 

 نینی یم  من  قطره بارانی   کی    عمانیم  گئدیر                      

              

 

سن  گوزللره اولکسینده  بیر  ایشقلی  ماهیدون            

             

 

  نینی یم  اولدوز   لاری اول ماه     تابانیم     گئدیر                             

                       

 

لاله اوزلر ملکینین تاجی دون   ای     زیبا     صنم               

          

 

  گر ائدم شیون  روا دور چون  کی سلطانیم  گئدیر                   

                

 

یوسف عشقیدون  ای  گول منده     یعقوب    زمان              

        

   

 نینی یم  کنعان   دیارین  ماه     کنعانیم         گئدیر                 

                  

 

  گورمیب بیچاره  کونلیم  سن  تکین   شیرین  زبان                  

  

  

رحم قیل گل یانیمه   قویما دیم  جانیم        گئدیر               

   

 

  سن  گوزل   جیرانه  من  بو  دشتیده  حیرانی دیم                

 

 

   نینی یم من کوه و دشتی چون  کی جیرانیم گئدیر                      

     

 

    کوکب  بختیم  اوفول  ائدی  گونیم       اولدی    قارا                                

 

 

  حالیمه  قان   غلیون    دار    گونده    جانانیم    گئدیر                               

     

 

     مهر   رخشانیم  سنیدون   مابقی    شمع   و    چراغ                            

 

 

    نینی یم     شمع    و    چراغی مهر رخشانیم  گئدیر                             

         

 

    اولماسا   ساقی    دولان   ماز باده لر     میخانه  ده                      

 

 

    باغلیون  میخانه  نی  چون  باده     گردانیم      گئدیر                   

     

 

  سن نیم   ایمانمی   دون    سجده   گاه        عشقیده                 

 

 

   نینی یم من سجده    گاهی   چونکه   ایمانیم     گئدیر                  

             

 

 چرخ  بدسیرت    اولوب   دنیا   منه       یار      اولمادی                  

        

  

   گلشن بختیم  سارال  دی    چون کی   باغ بانیم  گئدیر                               

            

 

    کامرانین   الهام    بخشی ای      فلک    ترک     ایلیر                       

 

    طبع  شعریم   بیرده  جوشماز مرغ  دستانیم    گئدیر                           

 

 

رسمیدورگون بات مامیشدان آی چیخارآخشام چاغی        

        

 

عاشیقین حالی  اولار  غمدن  فیکار   آخشام چاغی        

        

 

آی     آتاندا   قاش   گوزل  اولدوز   لارا   کؤنلوم   یانار          

        

 

گؤزیاشی    اولدوز  سایاق غمدن آخار آخشام چاغی           

        

 

 سئوگیلین   عشقینده   عاشیق  کوچه  غمده  گه  زر               

                  

 

 عاشیق ئوز  معشوقه سین هردن تاپار آخشام چاغی                 

            

 

   گوی  دئیم  بیلسین  جماعت  نیلیب  هیجران  منه                                                               

                  

                                                  

   محنت  هیجرون  منی  غمدن  یخار  آخشام  چاغی                        

                  

                

   وار  یئری  بیلسین  خلایقبو  مصیبت  قصه  سین                     

        

 

  عاشقین  قلبین  غمه هیجران سیخار آخشام چاغی                   

         

 

   قاش   قارالندا  هامی   گؤزلر   گله  ئوز  سئوگیلی                    

 

  مؤنسین   الدن   وئرن   غمدن  یانار  آخشام  چاغی                  

           

 

  برزخی  غربتده    کی    درک     ایلیر    بو    مطلبی              

        

 

 کاسه  صبرین   غریب عاشیق جالار آخشام  چاغی                 

    

 

 نیلیم  گؤزلردی     کؤنلوم بو   سویوق ایللر  سنی                

      

 

 داغ داشا  ایندی  کؤنول  غمدن قاچار آخشام چاغی               

     

 

   برزن  و  کوی و   خیاواندا    گزر    نالان       کؤنول              

            

 

  بخت  ئوز قوی  ساسنه  هردن چاتار آخشام  چاغی                

         

 

 قالمیب    تاب  و   توانیم    اولمیشام   غملر    قوشی              

       

 

قول قاناد کؤنلوم قوشی هردن  چالار  آخشام چاغی                 

       

 

 لاله    ئوز  اول  غنچه   لب  جانا   گزنده    گولشنی             

       

 

 حسرتیلن  سئوگیله   کؤنلوم  باخار   آخشام  چاغی                

          

 

 نازلن   ماهه      منیرم       برزنه     آخشام      چیخار               

      

 

 اول  سببدن  گؤن    ایتر  جانا   باتار     آخشام   چاغی               

        

 

مسته مستم  ای  گؤزل  گوی آهی  آه اوستن چه کیم                

        

 

نیلیم  کؤنلوم چه کر  غمدن   هاوار     آخشام    چاغی                

     

 

گل  یانیقلی   شعره   باخ  کامران   سئولر  دم به    دم                

   

 

چشمه  شعریم  جوشار  هردن داشار  آخشام  چاغی              

 

(((((((((((((((((

   

سنین تک داغداچؤللرده گوزل جیران اولار؟اولماز

 

منیم تک کوی عشقونده پریشان جاناولار؟اولماز

 

دوداقون   غنچه  دور  آمما  پارلدور  قرمزی  زرتک

 

نه من تنهادئیورعالم    بوجور جیران   اولار؟  اولماز

 

گولنده  غنچه ی   لعلون قالور    حسرتده   گولشنلر

 

سنین تک غنچه گولشنده گؤزل خندان اولار؟اولماز 

 

مارال  جیران  سنی  گورجک  گزممزلر   بو  داغلاری

 

گؤزلیکده سنه اوخشار   مه  کنعان     اولار؟    اولماز

 

سنه قوربان    اولا  جانیم   وجودیم     دفتریم  دیوان

 

منیم    تک   اهل   بو    عالم سنه قوربان  اولار؟ اولماز

 

اگر  گلسون  قوجاقیمه     ایشق  سالسون بو   ایوانه

 

گلیب   شاه  لار   کاخی همتا   بو   ایوانه اولار؟    اولماز

 

مریض   عشقوم   جانا   بو  درده  بوسه  دو ر  د رماندور

 

دوداقوندن   سورا   بیرزاد     منه     درمان  اولار؟  اولماز

 

منیم     ماه   منیر  یمسان    بهاریمسان،     نگاریمسان

 

سنه  همتا       بو  عالمده     مه  تابان     اولار؟   اولماز

 

اوزاق    گزمه    اوزاق لیقدا     اولار آتشفشان   کؤنلویم

 

سهندین     آتش آفشانی    بوجور  سوزان    اولار؟اولماز

 

گؤرچین  لر     غمی      فریاد    ائدیلر    بزمه   عشقیمده

 

منم  تک  بیر  نفر     غمدن  بوجور   پژمان   اولار؟  اولماز

 

فراقوندن     شکایت  وار     دئیردی     بی نوا       کؤنلوم

 

بیزه  بو     بیوفا       دلبر   گلر       مهمان   اولار؟     اولماز

 

نیه بس    گلمه دون    ای گول   سویوق ایللرده    امداده

 

دومان اولدی   طوفان   قوپدی   بئله داستان اولار؟ اولماز

 

دئردی   سائلم    کؤنلوم    نیگاریم    شاه ی    خوبان  دور

 

گدایه  شاهه      ظالمدن    دئیون  احسان   اولار؟   اولماز

 

منیم  کامران       اشعاریم آلار     الهام  جانان     نان

 

جهانه  شعریده  ای  گول  بوجور  دیوان  اولار؟  اولماز

((((((((((((((((((

 

من   دیردیمه   محبت  سؤکیمین   گونده  داشارمش 

 

              

  نه   بیلردیم  کی   محبت کوزه سین یاردا جا لارمش    

 

                   

   بیلمیردیم  کی   محبت   ده      اؤرکدن     آزا لارمش     

 

          

   منی   یار    بو شلیب     آخیر داها  یادان چخادارمش  

     

             

    گوی  دیم  خلق  ده بیلسین   بو  اورک دردیمی آخیر  

    

         

   منی   بد    گونده    قویوب   تک   رفقا یار دا  قاچارمش 

 

                    

    یارین   عشقینده   کول   اولدم   غم   هیجرانیله  دولدم    

  

               

   نه   بیلیردیم   کی  گؤزین    یاشیده     بیهوده  داشارمش 

    

                    

  داها      پروانه    و       شمعین     ناغلین  سيولمه    راوی 

 

                  

  من  یانان دا      دئمه       یاریم     منه  مستانه  باخارمش  

 

                       

  باده       اغیارین       الیندن      آلب      اول    یار  ایچرمیش  

    

            

   منی        کؤینده       گورنده      دئمه   تزویر   ساتارمش  

    

                       

  تکجه     یاریمده       یوخورمیش     بيله       تزویر   و ریالر 

 

          

  چوخلاری    وجدانی     دینی      دیمه       تزویر هفاتارمش

 

                               

   ساتدیلار    جاه    و      مقامه  شرفی     وجدانی   دینی  

 

                    

 اول    ریا     اهلی   کی   دینی  شرفی  جاهه   ساتارمش   

                                

سات   مادی     شعرینی    کامران   گؤزلیم منصب و جاهه 

                               

اولکیه      شعر    و     ادبدن   بئله     شاعیر  ده   چیخارمش  

                  
   تــَرک     قلدیم      وطنی      یار   و    دیار    ایسته  مرم   

 

  

    بی وفا  اولدی      یارم        بی  وفا   یار      ایسته مرم

 

 

     بیر   گؤزل   لاله أوزین    عشقی  منی    خوار ائله  دی  

       

    ئوزی   گول   غنچه     دهان  لاله    عذار       ایسته مرم

 

      جوان       عمریم       اوگؤزل       نازلی  یولندا   چؤردی            

         

    گؤردیم  عشقین    اوینون   نازلی     نیگار   ایسته مرم

 

      اوخومار      گوزلرینن      عومریمی    بر باد   ا  ئله د ون

        

     یوخ     صنم     آنلامادیم    چشمی   خومار  ایسته   مرم

 

    زولفی       عنبرلی       صنم     آغ    گونیمی     ائدی   قارا

 

    قالمیب       تاب     و     توان      مشک   تاتار     ایسته مرم

 

    منه       زندان       ائلیب       دونیانی      اول  ابرو        کمان

 

  ایسترم       آزاد     اولام       بند    و     حصار    ایسته رم

 

   شیخ     صنعان       کیمی   آز   قالدی    کؤنول  کافر  اولا

 

 

  به سدی    کافر   بالاسی    بوس  و     کنار    ایسته مرم

                                                                                                                                                                                                                                           

        

    كامرانين       دفتر ی     اشعاری    بیوک   باغدی      گؤزل 

 

            

   بو      گولستان       منه  بس   باغ    و      باهار  ایسته مرم

 

 

 

شعرهای پست مدرن

 

از این حرف های تشریفاتی که هی اس بدهی

 

یا ایمل بفرستی که اگرچه در کنارت نیستم

 

اما تو در قلب من همیشه

 

هستی و خواهی ماند نه .....

 

 نمی خوام در الفاظ و تشبیه هات گم  بشم

 

ولی درد دوریت عذابم دهد ترا می خواهم

 

در کنار خودم از پیامک ها کامنت ها

 

و ایمیل هایت  کاسه وجودم

 

پر است پس برای من باش

 

و در کنار من باش

 

 برای همیشه که دوستت دارم

 

در کنارم باشی همنفسم

 

باشی من اینطوری ترا می خواهم

 

من این نیمه شبهایی که از خوابِ

 

تو بیدار می‌شوم و خالی از رؤیای تو

 

می شوم را دوست ندارم.

 

من از شبهای طولانی ، من از بی تو بودن بیزارم .

 

چه تلخ نیستی !

 

خسته ام

 

نبودنت را گریسته ام … تلخِ ، تلخ

 

خسته ام از ماتم نگاه خودم

 

خسته ام

 

خسته از چرا چرا‌های نبودنِ تو

 

شرمگین, خانه خالی از حجم تو

 

دلتنگِ سرخیِ گونه‌های تو

 

دلتنگ نگاه افسون گرت

 

دلتنگ گل وجود ت هستم

 

به دادم برس نمی خواهم همیشه

 

تا خلق نگویند مکن گریه بسیار

 

گردم غزل درد و در اشعار بگریم

 

نه تحمل اینگونه زیستن بیتو را ندارم

 

 ای بلای قلب من اولین نگاه

 

تومرا خلوت نشین

 

سرای عشق کرد

 

اولین نگاه تو

 

مرااز شهر

 

و دیار م آواره کرد

 

زمانه

اگر زمانه بخواهد

 

یک لحظه ترا

 از من جدا سازد

 فریاد  عرش آسای من

دیوار صوتی آسمان

جهان  عشق را

 می شکند

 وخواب از چشم حسودان

 بدکیش می ربایم

 .من هرگز از سعایت بد کیشان

 یک لحظه هم از توجدا

نمی گردم

 وعشق ترا در سینمای

 جهان عشق

 ثبت و به نمایش در می آورم

 تا بدانی

که عاشق راآرام وقرار

 و خوفی

از بدکیشان نیست

 
  دو  شعر  نو   

  ستاره آی ستاره

 وای ستاره

 در این منظومه شمسی

 ندارد نه ندارد نه ندارد

 دل شوریده من یک ستاره

 ستاره آی ستاره

 وای ستاره

 خوشا بر حال و احوال

  قشنگت

 که هرگز درد و  غم راهی  ندارد

 ندارد نه ندارد

 نه رنج عاشقی کردی تحمل

 نه مانند من  و دل

 خسته و زار

ز جور بیوفایان ناله کردی

 نه بار عشق را بر دوش

 داری

 ستاره نیست یار با وفایی

 بیا با تو

گویم درد خودرا

 ستاره عشق درد است وملامت

 ستاره آتشی در سینه دارم

 که هرگز دلبرم زین آتش عشق

 درون قلبم آگاهی ندارد

 ندارد نه ندارد

 ستاره آی ستاره

 وای ستاره

 نمی داندمن دلخسته بی او

 ستاره می شمارم تا سپیده

 دلم خون است در

 این عالم خاک

 ندید ی بویی از عشق و

 وفا هم

ستاره آی ستاره

وای ستاره

 ((((((((((((((((((((((((

باتو

 بودن

 پیش دونان خم نگردد

 عاشق شوریده دیوانه سر

 شاید این افسانه ای باشد

که من

درخیال عشق تو

 میگریزم از همه

 هیچ می دانی که بر من

عشق تو

 اندراین دیر فنا

 نازنین دلبر

به رنگی دیگر است

 اندر این قرن اتم

 در آسمان این جهان

 نازنین

 ای گل

 دوای جان

 امید من

 نوای  دیگراست

 دل زبهر دیدنت

ای آتش جان و دلم
  درجستجوست

 با تو بودن با تو بودن

آرزوست

 عشق دنیاهم کنون

 گوش کن جانا

 به رنگی دیگری

 جولان کند

سر مپیچ  ا ز  صحبت  غمهای ما

 با تو ما را بیش ازین ها

گفتکوست

 چون که دیدم

 قلب تو در این زمان بی وفا

  در میان مردم بی عاطفه

 مثل یک آیینه قل عاشقت صاف است

 صاف

 باده  عشقت  نشد خالی ز جام

 

همدم شبهای تارم این سبوست

 دشمنان عشق

 جولان می کنند

 تا نهال عشق را

از بیخ از و بن بر کنند

 من در این ایام بی مهر وصفا

 از خدا دانی چه  کردم     آرزو

 این حدیث این دل زار من است

 با تو بودن

 باتو بودن

آرزوست

 

نظرات شما عزیزان: