آمار
وب سایت:
نگاه پنجره
اثر :استاد کامران
.gif)
.gif)
ای کرده جا به دفتر و دیوان نیامدی
من بیتو خون گریستم ای جان نیامدی
دوش آسمان دیده من پر ستاره شد
آخر چرا تو ماه درخشان نیامدی
چشمم ز هجر روی توتاصبحدم گریست
یک دم به کلبه منِ گریان نیامدی
من از نگاه پنجره خواندم حدیث هجر
آخر به سر چرا شب هجران نیامدی
تار دلم شکست صدا کی دهد دگر
یکدم به نزد مرغ غزلخوان نیامدی
رفتیم و خیمه بر چمن جان فزا زدیم
امّا تو ای غزال خرامان نیامدی
دل خواندت بیا به تماشای سوز او
هر چند شمع جان به شبستان نیامدی
بی مهر روی تو من و دل در شب فراق
گر چه شدیم سخت هراسان نیامدی
این دل سرای توست سرا هم فدای تو
با دل شدیم دست به دامان نیامدی
شد سر زمین جان و دلم غم سرا به دهر
آخر چرا تو یوسف کنعان نیامدی
زندان نموده اند به من شهر خویشرا
یکدم به دیدنم تو به زندان نیامدی
گفتم مگر به خواب ببینم جمال تو
در عالم خیال هم ای جان نیامدی
بودی تو نور دیده و شمع سرای ما
دانم ز جور فتنه خصمان نیامدی
زنجیرها به پای تو بسته است روزگار
زان رو به دیدن من حیران نیامدی
کامران گویدت همه دم در شب فراق
ای کرده جا به دفتر و دیوان نیامدی
نظرات شما عزیزان:
این غزل استاد کامران واقعا خیلی سوز ناک و دلرباست
و در ضمن از مدیریت و کارمنان مهوش نهایت تشکر و امتنان را دارم
مدیریت مهوش همه جا:
آقای عباسی از پیام زیبایتان متشکریم
خبرنامه وب سایت:
